Ο Ευρωστρατός βιάζεται και ετοιμάζεται για τον παγκόσμιο ρόλο του (έστω και χωρίς της Βρετανία!...)

[...]Ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας αναθερμαίνεται, τα δόγματα πολέμου-καταστολής στοχοποιούν όλες τις ασύμμετρες απειλές: κοινωνικά κινήματα, εργαζόμενους, μετανάστες.

Δεν είναι μια διακρατική σύγκρουση αλλά ένας πόλεμος που γίνεται στο Αιγαίο και στα χωρικά ύδατα της Λιβύης από τους στόλους της ΕΕ. και του ΝΑΤΟ, στα γκέτο και σε Παρίσι-Βρυξέλλες, κινητοποιώντας δεκάδες χιλιάδες μισθοφόρους στρατιώτες και πολιτοφυλακές. 

Οι εργαζόμενοι και η νεολαία είναι οι εχθροί της Ε.Ε.

Αυτοί μπαίνουν στο στόχαστρο της Παγκόσμιας Στρατηγικής που  παρουσίασε η Μογκερίνι τον Ιούνη 2016, ως ένα ολοκληρωμένο σχέδιο ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων της ΕΕ σε όλο τον κόσμο. Είναι χαρακτηριστική η αναφορά στην «ολοκληρωμένη προσέγγιση των συγκρούσεων και των κρίσεων», ώστε για τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις της ΕΕ να αξιοποιούνται όλα τα μέσα, εκτός από στρατιωτικά και αστυνομικά, δικαστικά, εμπορικά, η «αναπτυξιακή βοήθεια», τα «ανθρώπινα δικαιώματα» κ.λ.π.[...]

• ΕΘΝΙΚΟΙ ΣΤΡΑΤΟΙ-ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ-ΝΑΤΟ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ –

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΑΛΥΘΟΥΝ 

• ΔΕΝ ΠΟΛΕΜΑΜΕ-ΔΕΝ ΚΑΤΑΣΤΕΛΛΟΥΜΕ ΓΙΑ ΗΠΑ-ΕΕ-ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΛΙΓΑΡΧΙΑ

(εδώ το πλήρες άρθρο της Αντιπολεμικής Διεθνιστικής Κίνησης, όπως δημοσιεύτηκε στο ιστολόγιο του Δικτύου Ελευθέρων Φαντάρων ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ)

Στην ΕΕ (το «κοινό μας ευρωπαϊκό σπίτι»), η "συγκάτοικος" Λιθουανία τιμά θύματα του Ολοκαυτώματος αρκεί ...να μην πολέμησαν τους Ναζί!

Όταν το χυδαίο και τραγικό αγγίζει το γελοίο με την εξίσωση ναζισμού - κομμουνισμού!  

Μία από τις φωτογραφίες στο Μουσείο του Ολοκαυτώματος στις ΗΠΑ και στο Ισραήλ, που αποτυπώνουν το πογκρόμ κατά των εβραίων από Λιθουανούς παραστρατιωτικούς συνεργάτες των Ναζί

Το Πανεπιστήμιο του Βίλνιους στη Λιθουανία ανακοίνωσε ότι θα τιμήσει μετά θάνατο τους εβραίους φοιτητές που έχασαν τη ζωή τους στο Ολοκαύτωμα, υπό έναν όρο όμως: Να μην έχουν πολεμήσει με τους αντάρτες εναντίον των Ναζί γιατί οι αντάρτες που πολέμησαν τους Ναζί, στη συντριπτική τους πλειοψηφία ήταν ...ή κομμουνιστές ή φιλο-Σοβιετικοί!... 

Η αντίληψη αυτή δεν είναι ούτε αποκλειστικό προνόμιο της Λιθουανίας, ούτε ορισμένων μόνο χωρών του πρώην σοβιετικού μπλοκ, άλλωστε, αλλά επίσημη άποψη της ΕΕ!

(εδώ, ολόκληρο το άρθρο από το Περιοδικό)

ΕΕ και δημοκρατία: δύο έννοιες ασύμβατες

(του Θοδωρή Βουρεκά*)

Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει έλλειμμα δημοκρατίας, όπως λένε διάφοροι αριστεροί και σοσιαλίζοντες ευρωπαϊστές. Απλώς δεν έχει καθόλου δημοκρατία. Αυτό αποδεικνύει μια συγκεκριμένη εξέταση των βασικών θεσμών της: Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ευρωκοινοβούλιο, Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των άτυπων οργάνων της, με πιο χαρακτηριστικό το γιούρογκρουπ.

Εργατική – Λαϊκή έξοδος από ευρώ – ΕΕ

Δημήτρης Δεσύλλας, μέλος Π.Σ.Ο. ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η πολιτική πάλη των εργαζομένων και της νεολαίας για έξοδο από ευρώ και ΕΕ, αποτελεί όρο για την επιβίωση και τη βελτίωση της ζωής τους.
Προϋπόθεση για την απελευθέρωσή τους από τη διαρκή και αιώνια σκλαβιά των μνημονίων, της ανεργίας, της φτώχειας, της αντιασφαλιστικής λεηλασίας, της φορομπηξίας, της αντιαγροτικής ΚΑΠ, της Ευρωκαταστολής, του Ευρωρατσισμού, της υπερχρέωσης στους τοκογλύφους δανειστές και του ξεπουλήματος όλης της δημόσιας περιουσίας.
Η ψήφος του Αγγλικού λαού έσπασε την ευρωτρομοκρατία, ότι δήθεν δεν υπάρχει ζωή έξω από τη φυλακή της ΕΕ.
Την ώρα που οι αντι-ΕΕ λαϊκές διαθέσεις παίρνουν πανευρωπαϊκές διαστάσεις και βαθαίνουν, είναι ανεπίτρεπτο η εγχώρια Αριστερά να στέκεται απέναντι, να τις βαπτίζει αντιδραστικό «Ευρωσκεπτικισμό», να τις χαρίζει στη Λεπέν και στον Τραμπ, να κινδυνολογεί – καταστροφολογεί για ενδεχόμενη αποπομπή της Ελλάδας από την ΕΕ (άρθρο Δ. Κουτσούμπα στην Εφημερίδα των Συντακτών, 24/3/17).
Στις συνθήκες αυτές η πολιτική πάλη για εργατική – λαϊκή έξοδο από ευρώ και ΕΕ γίνεται «λυδία λίθος» για κάθε πολιτική δύναμη της μαχόμενης Αριστεράς.
Αποτελεί συγκεκριμένη μορφή και εθνική συμβολή στο διεθνιστικό καθήκον για τη διάλυση της καπιταλιστικής – ιμπεριαλιστικής ΕΕ και την οικοδόμηση μιας άλλης, εργατικής σοσιαλιστικής διεθνοποίησης στην περιοχή μας, στην Ευρώπη, στον κόσμο.
Η πάλη για έξοδο από ευρώ και ΕΕ δεν μπορεί να ακυρώνεται, δηλαδή να παραπέμπεται στις καλένδες της «λαϊκής εξουσίας» χωρίς επανάσταση, όπως κάνει το ΚΚΕ.
Ούτε, φυσικά, να μένει στη μέση και να ευνουχίζεται (έξοδος μόνο από το ευρώ) με τη λογική των σταδίων ή για λόγους «πλατύτερων» πολιτικών συμμαχιών, όπως κάνει η ΛΑΕ.
Αντίθετα, αποτελεί προωθητικό στοιχείο για την κοινή δράση της μαχόμενης Αριστεράς στο λαϊκό κίνημα.
5/4/2017
                                                                                 Δημήτρης Δεσύλλας
                                                                              Μέλος Π.Σ.Ο. ΑΝΤΑΡΣΥΑ
                                                                              (πρώην Ευρωβουλευτής)

(αναδημοσίευση από Παντιέρα)