Όροι και προϋποθέσεις ενός δρόμου αντικαπιταλιστικής, διεθνιστικής ρήξης με την ΕΕ

[...] Η (θρυμματισμένη) εικόνα της ΕΕ είναι αρνητική και αναντίστοιχη των φιλόδοξων αφηγημάτων σε θέματα όπως η δημοκρατία (με την άνοδο της ακροδεξιάς, ρατσιστικών και αντιμεταναστευτικών ρευμάτων) η διαρκής ειρήνη (λόγω της συνεχούς εμπλοκής σε πολέμους του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και όχι μόνο σε Συρία, Ουκρανία, Αφρική και αλλού), όπως η κλιματική αλλαγή (με τον πρώτο λόγο στις μεγάλες πολυεθνικές και τη νέα κούρσα για εξορύξεις υδρογονανθράκων στη Μεσόγειο), η ισοτιμία των φύλων (με το χάσμα μισθών μεταξύ των δυο φύλων στο υψηλότατο 16,5% και την άνοδο των επιθέσεων σε βάρος των γυναικών σε πλήθος ζητημάτων από τις αμβλώσεις ως γενικά το θέμα του ρόλου των φύλων, ως αντανάκλαση και της γενικής ανόδου των συντηρητικών αξιών που συμβαδίζει και με τη ρητορική της ακροδεξιάς).[...]

εδώ ολόκληρο το άρθρο

Ανοιχτό κάλεσμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τις ευρωεκλογές

Ανοιχτό κάλεσμα για μια πλατιά συσπείρωση αντικαπιταλιστικών/αντιιμπεριαλιστικών/αντιΕΕ δυνάμεων απευθύνει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ενόψει των ευρωεκλογών του Μάη. Το πλήρες κείμενο του καλέσματος είναι το εξής:

ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.
τηλ.: 2132063582, 6948369941, 6934535084, 6932828964
email: pressantarsya@gmail.com
18.2.2019

•    Ενάντια στην Ευρώπη του κεφαλαίου, του ρατσισμού και του πολέμου, για διεθνιστική ρήξη και αποδέσμευση από την ΕΕ
•    Με τα εργατικά λαϊκά δικαιώματα, ενάντια στην κυβέρνηση των ευρωμνημονίων και τη δεξιά αντιπολίτευση, για τη διαγραφή του χρέους και τον εργατικό έλεγχο  
•    Αγώνας για την ειρήνη και την διεθνιστική αλληλεγγύη των λαών, ενάντια στο ΝΑΤΟ, τον ιμπεριαλισμό και τον εθνικισμό
•    Ενάντια στην ακροδεξιά, τον ρατσισμό και τη φασιστική απειλή, ανοιχτά σύνορα για πρόσφυγες και μετανάστες
•    Για μια πλατιά συσπείρωση αντικαπιταλιστικών/αντιιμπεριαλιστικών/αντιΕΕ δυνάμεων

σύντροφοι /σσες και συναγωνιστές/τριες

1.   Οι ευρωεκλογές του 2019 διεξάγονται σε μια περίοδο που τόσο η Ευρώπη όσο και η ελληνική κοινωνία βρίσκονται σε ένα μεταίχμιο. Η κρίση που ξέσπασε στον παγκόσμιο καπιταλισμό το 2008 δεν λέει να ξεπεραστεί, ενώ νέα σύννεφα μαζεύονται στον ορίζοντα. Οι αντιθέσεις ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα και τις αστικές τάξεις δυναμώνουν, οι πόλεμοι και οι πολεμικές προετοιμασίες έχουν μπει στην ημερήσια διάταξη. Τα πολιτικά συστήματα γίνονται πιο αντιδραστικά. Πάνω στο έδαφος της οικονομικής και πολιτικής κρίσης και της κρίσης της ΕΕ αναπτύσσεται το ρεύμα του εθνικισμού, του ρατσισμού και της ακροδεξιάς που καταλαμβάνει ακόμα και κυβερνητικούς ρόλους.
Στο εσωτερικό της χώρας, οι εξελίξεις σφραγίζονται από την

Αντικομμουνισμός, νεοφασισμός, κοινωνικός μεσαίωνας, πόλεμος και καταστολή. Αυτή είναι η ΕΕ! Αυτός είναι ο σημερινός καπιταλισμός!

Μόνη απάντηση μπορεί να είναι η μαχητική αντιφασιστική και αντικαπιταλιστική πάλη και το σύγχρονο πρόγραμμα και κόμμα κομμουνιστικής απελευθέρωσης.

Τα τελευταία χρόνια, η ανιστόρητη προσπάθεια εξίσωσης κομμουνισμού και φασισμού, έχει μπει για τα καλά στην ημερήσια διάταξη των αστικών επιτελείων.  Χαρακτηριστική υπό αυτή την έννοια είναι η προσπάθεια της Ε.Ε. με πακτωλό κονδυλίων, να καθιερώσει την 23η Αυγούστου ως «Ευρωπαϊκή Μέρα Μνήμης για τα θύματα των ολοκληρωτικών καθεστώτων», την ίδια μάλιστα μέρα που ξεκίνησε η καθοριστική μάχη του Στάλινγκραντ. Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσεται και το περσινό αντικομμουνιστικό συνέδριο στο Ταλίν από την Εσθονική προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για τα θύματα του ναζισμού και του κομμουνισμού σε μια χώρα με ρατσιστική και φιλοΝΑΖΙ κυβέρνηση. Αντίστοιχα τους ίδιους σκοπούς εξυπηρετεί και και η εγχώρια άνθηση της θεωρίας των δύο άκρων όπως εκφράστηκε και με το χαρακτηριστικό σχόλιο του αστού δημοσιογράφου Π. Τσίμα «εάν γιαουρτώνουμε τον Πάγκαλο είναι καλό, ενώ εάν μαχαιρώνουμε τον Φύσσα είναι κακό».
Η διαρκής επιχείρηση εξίσωσης κομμουνισμού – φασισμού, προωθείται με επίσημη απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ήδη από το 2009, υπό τον γενικό τίτλο "ολοκληρωτικά και αυταρχικά καθεστώτα". Αποτελεί δείγμα της ποιοτικά βαθύτερης αντιδραστικής εξέλιξης της αστικής δημοκρατίας στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού ολοκληρωτικού καπιταλισμού και της Ε.Ε. (που ακόμα και σήμερα αρκετοί στην αριστερά την φαντάζονται ως Ευρώπη των λαών και πεδίο αντινεοφιλελεύθερης πάλης). Η αστική τάξη στην εποχή του ολοκληρωτικού καπιταλισμού δεν επιχειρεί απλά να ξαναγράψει την ιστορία. Επιστρέφει στο παρελθόν για να σχεδιάσει επάνω του το δικό της αποκρουστικό παρόν και μέλλον. Με τη θεωρία των "δύο "άκρων" επιδιώκει:
- Να ξαναμιλήσει για τη χρεοκοπημένη θεωρία του τέλους της ιστορίας.
- να παγιώσει στη συνείδηση του σύγχρονου ανθρώπου, οτι ειναι καταδικασμένος να ζει στη κοινωνία της αγοράς, των ανισοτήτων, της εκμετάλλευσης και των πολέμων, ότι δεν υπάρχει εναλλακτική.
- να θέσει ακόμα ένα εμπόδιο στις κοινωνικές αντιθέσεις του σύγχρονου καπιταλισμού, ώστε αυτές να μη καταφέρουν να εκφραστούν στην πολιτική ταξική πάλη, να μετασχηματιστούν σε πολιτικές απελευθερωτικές ιδέες.
Ο κόσμος της εργασίας όμως, η νεολαία και όλοι όσοι έχουν παλέψει και πολεμάνε για μια ζωή με αξιοπρέπεια, δε ξεχνάμε.
Δε ξεχνάμε πως ο φασισμός δεν είναι παρά η άλλη όψη της καπιταλιστικής μηχανής. Σφάγιασε εκατομμύρια εργαζομένων και στο πρόσωπό του, το κεφάλαιο βρήκε τον πιο πιστό του υπερασπιστή.
Δεν ξεχνάμε ποιοι θυσιάστηκαν απέναντι στο φασιστικό κτήνος για να το τσακίσουν.
Δε ξεχνάμε πως αυτοί που εξισώσουν το κομμουνισμό με το φασισμό, προσκυνούν την Ουκρανική κυβέρνηση των φασιστών και την ίδια ώρα καταστέλλουν με όλα τα μέσα που διαθέτουν όποια φωνή αντίστασης.
Ας μη ξεχνάνε όμως κι αυτοί πως:
“Μα το δείχνει η ιστορία, σαν θελήσει ο λαός και το φίδι το τσακίζει κι όσους κλώσησαν τ’ αυγό.”

(πηγή) 

Η (δι)έξοδος που απαγορεύεται

(του Παναγιώτη Μαυροειδή)

Τον περασμένο μήνα, ο Πρόεδρος της Ιταλικής Δημοκρατίας, δήλωσε ρητά ότι δε θα αποδεχόταν να σχηματιστεί  κυβέρνηση της οποίας  ο Υπουργός Οικονομικών, θα άφηνε   ανοιχτό το ενδεχόμενο εξόδου από την ευρωζώνη! Στην πραγματικότητα, κανένας πραγματικός «κίνδυνος» δεν υπήρχε από τη μεριά της «παρδαλής» μεν, αστικής και ακροδεξιάς δε, κυβέρνησης συνασπισμού του λαϊκίστικου κόμματος των Πέντε Αστέρων και της φασιστικής Λέγκας του Βορρά.
Ωστόσο, η παρέμβαση αυτή είχε σοβαρή πολιτική σημασία.
Ήταν αντιγραφή της αντίστοιχης συζήτησης για τον συνασπισμό κυβέρνησης στην Πορτογαλία το 2015, επίσης «παρδαλής» και αστικής, αλλά υποτίθεται «αριστερόστροφης» με συμμετοχή των Σοσιαλιστών, του Αριστερού Μπλόκου και του Κομμουνιστικού Κόμματος.
Το μήνυμα ήταν το ίδιο: Η πλανητική εκδοχή της σύγχρονης αστικής δημοκρατίας,  επιτρέπει  απρόσκοπτα την είσοδο χωρών και λαών σε οργανισμούς που στηρίζονται στο μονοθεϊσμό της αγοράς και του κέρδους, αλλά απαγορεύει σαφώς την έξοδο.
Τόσο απλά! Η είσοδος και η παραμονή στη “στρούγκα” είναι το σήμα κατατεθέν της αστικής πολιτικής, αλλά και κάθε διαχειριστικής πολιτικής, δεξιάς λαϊκίστικης απόχρωσης ή αριστερής ρεφορμιστικής κοπής. Διότι, κακά τα ψέματα, δεν ήταν μόνο το μήνυμα ίδιο στις δύο χώρες, αλλά ήταν ίδιο και το αποτέλεσμα: πλήρης συμμόρφωση και υποταγή στην ευρωκρατία.
Τα παραπάνω αρκούν για να φανεί η αξία της αλά ΣΥΡΙΖΑ δήθεν «εξόδου» από τα μνημόνια. Στην ουσία πρόκειται για ακόμη πιο βαθιά είσοδο στο καθεστώς εφαρμογής των ήδη επιβεβλημένων μνημονιακών μέτρων, μηχανισμών επιβολής επιτροπείας διαρκείας και δανεισμού στο εξής από τις «αγορές». Διέξοδος υπάρχει όμως;  Και προς τα πού;

(πηγή)

Τρίτη 17 Απρίλη - Συγκέντρωση στα Προπύλαια στις 7:00μμ και αντιπολεμική διαδήλωση

Καταγγέλλουμε την επίθεση των ΗΠΑ, της Μ. Βρετανίας και της Γαλλίας ενάντια στο λαό της Συρίας. Οι πύραυλοι που εκτόξευσαν οι δυνάμεις αυτές, με τη στήριξη του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε, δήθεν ως απάντηση στα «χημικά του Άσαντ», αποτελούν προώθηση των ιμπεριαλιστικών επιδιώξεων και ενισχύουν την απειλή μιας γενικευμένης πολεμικής αναμέτρησης. Στην πραγματικότητα πρόκειται για έναν ιμπεριαλιστικό πόλεμο για τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών, των ενεργειακών δρόμων και των σφαιρών επιρροής, χωρίς να λογαριάζουν το κόστος για τους λαούς της περιοχής. Η αύξηση των πολεμικών επιχειρήσεων θα δημιουργήσει νέα κύματα προσφύγων και ξεριζωμένων.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ φέρει μεγάλες ευθύνες για την πρόσδεση της Ελλάδας στο πολεμικό άρμα των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, για την ενίσχυση του αντιδραστικού άξονα με Ισραήλ και Αίγυπτο. Τα κυβερνητικά ψελλίσματα για μη εμπλοκή στον πόλεμο δεν έχουν καμία βάση καθώς η βάση της Σούδας παρέχει αναντικατάστατη υποστήριξη στους μακελάρηδες των ΗΠΑ. Ουσιαστικά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει μετατρέψει τη χώρα σε ιμπεριαλιστικό ορμητήριο, ενώ συζητάει ακόμα και την αποδοχή των πυρηνικών όπλων των ΗΠΑ στον Άραξο. Ταυτόχρονα εμπλέκεται όλο και περισσότερο στον επικίνδυνο ανταγωνισμό με την Τουρκία, με τη συμμετοχή πολυεθνικών, για το πετρέλαιο και τις ΑΟΖ.
Η ιστορία δείχνει ότι από τέτοια σχέδια με τη φωτιά χαμένοι βγαίνουν πάντα οι λαοί και κερδίζουν το κεφάλαιο και οι πολυεθνικές. Αυτοί που αποφασίζουν και διατάζουν τους πολέμους, μετατρέποντας τους εργαζόμενους και την νεολαία σε "κρέας για τα κανόνια", είναι οι ίδιοι που επιβάλλουν τα μνημόνια και εξαθλιώνουν τους λαούς. Είναι οι ίδιοι βιομήχανοι και τραπεζίτες, που μας θέλουν φτηνούς και χωρίς δικαιώματα εργαζόμενους, που αρπάζουν με πλειστηριασμούς και κατασχέσεις τα σπίτια των φτωχών.
Το εργατικό κίνημα, οι εργαζόμενοι, ο λαός να πάρει την κατάσταση στα χέρια του. Να απαιτήσει το σταμάτημα των βομβαρδισμών στη Συρία, την απεμπλοκή της χώρας από τους ιμπεριαλιστικούς πολεμικούς σχεδιασμούς. Να απομονώσει τους εθνικιστές και τους χρυσαυγίτες στους χώρους δουλειάς και στις γειτονιές. Να εκφράσει έμπρακτα την αλληλεγγύη στους λαούς που δοκιμάζονται. Να παλέψει για την αποτροπή του πολέμου ενάντια στο σύστημα που γεννά τον πόλεμο και την προσφυγιά.
* Όχι στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και τις επεμβάσεις
* Να φύγουν όλοι οι ιμπεριαλιστικοί στόλοι από το Αιγαίο και τη Μεσόγειο
* Καμιά συμμέτοχη της χώρας μας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο - Να επιστρέψουν οι Έλληνες στρατιώτες από αποστολές εκτός συνόρων. Ναι στη φιλία και αλληλεγγύη των λαών
* Έξω τώρα από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ
* Να κλείσει η βάση της Σούδας και όλες οι βάσεις του θανάτου στη χώρα μας
* Όχι αίμα για το πετρέλαιο και τις ΑΟΖ, όχι στον ανταγωνισμό Ελλάδας-Τουρκίας για τα συμφέροντα των πολυεθνικών.
Όλοι στους δρόμους! Όλοι στα συλλαλητήρια!

Η ΕΕ βλάπτει σοβαρά (και) την μητρότητα

---

Ένα σοβαρό χτύπημα στα εργατικά δικαιώματα και στην μητρότητα φέρνει το δικαστήριο της ΕΕ, όπου με πρόσφατη απόφασή του έκρινε νόμιμες τις απολύσεις εγκύων εργαζόμενων στο πλαίσιο ομαδικών απολύσεων. Σύμφωνα με την απόφαση «επιτρέπεται η απόλυση εγκύων εργαζομένων στο πλαίσιο ομαδικών απολύσεων», ενώ ο εργοδότης πρέπει να γνωστοποιήσει στην έγκυο εργαζομένη τους λόγους που δικαιολογούν την απόλυση.
Συγκεκριμένα, το ευρωδικαστήριο, κλήθηκε να απαντήσει σχετικά με την υπόθεση εργαζόμενης σε ισπανική τράπεζα, μετά από προσφυγή του Tribunal Superior de Justicia de Cataluña (ανώτερο δικαστήριο της Καταλονίας, Ισπανία), που απολύθηκε γιατί συγκέντρωνε χαμηλή βαθμολογία στις αξιολογήσεις. Η εργαζόμενη απολύθηκε στο πλαίσιο γενικότερων περικοπών στο προσωπικό της τράπεζας. Σύμφωνα με την απόφαση εφόσον οι απολύσεις είναι ομαδικές η απόλυση εγκύων αποτελεί επαρκή αιτία για απόλυση.
Η απόφαση αυτή του δικαστηρίου της ΕΕ αποτελεί συνέχεια της επίθεσης ενάντια στις εργαζόμενες εγκύους και στις μητέρες που εξαπολύουν οι εργοδότες, τόσο στην χώρα μας όσο και αλλού. Έτσι ήρθε η σειρά της Ευρωπαϊκής Ένωσης να νομιμοποιήσει για ακόμα μια φορά την πολιτική του κεφαλαίου, καταπατώντας τα κατοχυρωμένα ως τώρα δικαιώματα των εγκύων εργαζομένων, δείχνοντας πως εννοεί την ισότητα των φύλων και τα δικαιώματα των γυναικών.

(πηγή: Παντιέρα)

Η αντιδραστική εξίσωση κομμουνισμού – ναζισμού, όπλο της ΕΕ για την επίθεση στον κόσμο της εργασίας, την ειρήνη και τα δημοκρατικά δικαιώματα

Η σημερινή διεξαγωγή Διεθνούς «Συνεδρίου» στο Ταλίν, από την εσθονική προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για τα θύματα του ναζισμού και του κομμουνισμού στο πλαίσιο της από 2009 απόφασης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να ορίσει την 23η Αυγούστου ως ημέρα αφιερωμένη στα θύματα «των ολοκληρωτικών και αυταρχικών καθεστώτων» είναι μία θρασύτατη πρόκληση για κάθε αντιφασίστα.
Αυτή η εκδήλωση, στην επέτειο μάλιστα της έναρξης της μάχης του Στάλινγκραντ (23/8/1942), εντάσσεται στις εντεινόμενες και σχεδιασμένες προσπάθειες εξίσωσης του κομμουνισμού με το ναζισμό που στηρίζεται από επιτελεία της ΕΕ. Και οργανώνεται από την κυβέρνηση μιας χώρας που θεωρεί ημέρα εθνικού πένθους την 22/9/1944, που τα Σοβιετικά στρατεύματα απελευθέρωσαν την Εσθονία από τους ναζί, στους οποίους δεν κρύβει τη συμπάθειά της. Μιας χώρας – υβρίδιου του Δ.Ν.Τ. και της καταστροφικής κοινωνικής του πολιτικής.
Σε αυτή τη «δημοκρατική» χώρα της ΕΕ, λοιπόν, είναι που το κράτος διώκει το Κομμουνιστικό Κόμμα, απαγορεύει τα κομμουνιστικά σύμβολα, διώκει τους αντιφασίστες βετεράνους και ταυτόχρονα τιμά με κάθε επισημότητα όσους συμμετείχαν στις εσθονικές λεγεώνες των «Ες-Ες».
Λίγες μέρες μετά τις ναζιστικές προκλήσεις και τη δολοφονία της αντιφασίστριας Χέδερ στο Σάρλοτσβιλ των ΗΠΑ και λίγες μέρες πριν την 4η επέτειο της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα από τα Τάγματα Εφόδου της ναζιστικής Χρυσής Αυγής, η ΕΕ του ρατσισμού και της ξενοφοβίας και η ακροδεξιά πολιτική ηγεσία των ΗΠΑ υπό τον Τραμπ, επιχειρούν να αναβιώσουν την αντιδραστική θεωρία «των δύο άκρων».
Στόχος τους να «ξαναγράψουν την Ιστορία» για να «ξεπλύνουν» τη ναζιστική θηριωδία του τότε και του σήμερα μέσω της εξομοίωσής της με το απελευθερωτικό όραμα του κομμουνισμού, 100 χρόνια από την Ρώσικη Επανάσταση, και της αντιναζιστικής, αντιρατσιστικής και αντικαπιταλιστικής δράσης σε όλο τον πλανήτη.

Δεν είναι άλλωστε τυχαίο, που ο Τραμπ θεώρησε το αντιφασιστικό κίνημα υπεύθυνο για τη δολοφονία της αντιφασίστριας Χέδερ γιατί η παρουσία του προκάλεσε τους φασίστες φίλους του και στην Ελλάδα, όλος ο επίσημος συρφετός εξαπολύει επιθέσεις στο αντιφασιστικό κίνημα και την αριστερά γιατί «δεν καταδικάζουν τη βία απ’ όπου και αν προέρχεται».
Η εξίσωση του Χίτλερ και των σημερινών νοσταλγών του με τους αντιφασίστες και την αριστερά, του τότε και του σήμερα, είναι χυδαία προσβολή στην ιστορική μνήμη. Το Ολοκαύτωμα των Εβραίων, των αριστερών, των τσιγγάνων, των ομοφυλόφιλων και όλων όσοι δεν χωρούσαν στη ναζιστική θεωρία της φυλετικής καθαρότητας, δεν έχει ισοδύναμο με οποιοδήποτε άλλο έγκλημα της ιστορίας. Αυτή η ναζιστική θηριωδία γεννήθηκε και υποστηρίχτηκε από την αστική τάξη της Γερμανίας και πολλών άλλων ευρωπαϊκών χωρών στη δεκαετία του 30.
Η άρνηση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ να συμμετέχει φέτος στο «Συνέδριο» του Ταλίν (πέρυσι είχε συμμετάσχει στο αντίστοιχο στη Σλοβακία), δεν μπορεί να «ξεπλύνει» τις ντροπές της. Δεν ξεχνάμε ούτε την οικονομική της πολιτική και την ταύτισή της με την τρόικα, ούτε το Καστελόριζο, τη ρατσιστική συμφωνία με ΕΕ και Τουρκία, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης των μεταναστών, την αγαστή συνεργασία της με τον Τράμπ και πολλά άλλα.

Και βέβαια το σκεπτικό ότι η διοργάνωση του συνεδρίου ’’παρεκκλίνει’’ από την πολιτική της Ε.Ε., όταν είναι στον καθένα γνωστό ότι ο πυρήνας της πολιτικής του πολέμου, του ρατσισμού και της εκμετάλλευσης που ανοίγει τον δρόμο στον φασισμό πηγάζει από όλα τα οικονομικά και πολιτικά της επιτελεία και υπηρετεί τον αντικομμουνισμό, επιχειρεί άλλη μία φορά να εξωραΐσει την Ε.Ε. και να δημιουργεί αυταπάτες και σύγχυση για τον πολιτικό της ρόλο.
Ο πραγματικός αντίπαλος του ναζισμού δεν είναι η Ε.Ε., οι κυβερνήσεις και οι θεσμοί αλλά η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου που σιχαίνεται τους ναζί. Η αντικαπιταλιστική αριστερά είναι το πολιτικό στήριγμα στον αγώνα ενάντια σ’ αυτούς και στο σύστημα της λιτότητας και του ρατσισμού που τους υποθάλπει επιδιώκοντας να ρίξει τα βάρη για το ξεπέρασμα της κρίσης του στον κόσμο της εργασίας.
Στα 100 χρόνια από την Ρώσικη Επανάσταση συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε για την ανατροπή αυτού του σάπιου συστήματος, για να ανοίξουμε το δρόμο για μια κοινωνία χωρίς ανθρώπινα θύματα που τα γεννάει ο φασισμός, ο ρατσισμός, ο πόλεμος, η εκμετάλλευση και η καταπίεση.

(πηγή: http://antarsya.gr/node/4466 )